Als je financiële vrijheid hoort, denk je logischerwijze misschien meteen aan één ding: een grote berg geld. Toch hebben beide niet perse veel met elkaar te maken. Als je bijvoorbeeld een manier kan vinden om in al je behoeften te voorzien en een fantastisch leven te leiden zonder geld, ben je ook financieel vrij. Streven naar die grote berg geld is dus een vrij nutteloze onderneming als het jouw leven of de wereld niet beter maakt.
De gemiddelde westerling is er steevast van overtuigd dat financiële vrijheid voorbestemd is voor de happy few. Het is enkel weggelegd voor zij die enorm slim zijn, veel geluk hebben, een erfenis kregen of enorm hard werken. Natuurlijk is daar iets van waar: er zijn zeker factoren die je een serieuze duw in de rug kunnen geven. Maar dat je zonder die zaken maar tevreden moet zijn met een maandloon, tot het pensioen eindelijk verlossing brengt, is complete nonsens. Het is die, soms onbewuste, gedachte die er voor zorgt dat velen op het hamsterwiel blijven ronddraaien. Om je te tonen dat het ook anders kan, zal ik beginnen met je een voorbeeld te geven: mijn voorbeeld.
Het grootste deel van mijn leven heb ik, als je het puur financieel bekijkt, niet bepaald de verstandigste keuzes gemaakt. Als student ging het weinige geld dat ik verdiende met studentenjobs er vrij snel door aan kledij, reisjes, uitgaan,… Toen ik aan mijn eerste vaste job begon, was mijn volledige nettowaarde ongeveer € 3000 en enkele persoonlijke bezittingen als een laptop en wat meubels. Het eerste jaar dat ik vast werk had, verdiende ik ongeveer € 1500 netto/maand. Dat was toen voor mij een hoop geld en die eerste lonen gingen er vrij snel door aan een nieuw bed, goed gelegen appartement, duur internetabonnement… En alsof dat nog niet genoeg was, dacht ik toen ook nog dat ik een neus had voor goeie investeringen (wat ik, net zoals de meesten, dus niet had). Niet de start die je zou verwachten voor iemand die 6 jaar later een blog schrijft over financiële vrijheid.
Als tiener had ik, zoals vele anderen, af en toe het gevoel dat ik te weinig geld had. Ik was, vond ik toen, vrij spaarzaam en zocht manieren om meer geld te verdienen. Niet om financieel vrij te zijn, vooral omdat ik zo meer kon uitgeven. De zoektocht naar echte financiële vrijheid moet ongeveer begonnen zijn toen ik een vrij zware studentenjob achter de rug had, en het geld dat ik verdiende er snel weer door was. Ik herinner me dat ik dacht: is dit het nu? Ik werk, krijg geld op mijn rekening en geef het uit. Gaat dit zo door, tot aan mijn pensioen?
In mijn geval was het internet mijn toegang tot de voorbeelden en de informatie die ik nodig had om dit uit te zoeken. Door veel te lezen begon ik, voor een deel ook onbewust, heel geleidelijk aan in te zien welke financiële impact de keuzes hadden die ik elke dag maakte. Dat internet gewoon internet is, hoeveel je er ook voor betaalt. Dat het geen zin heeft om naar de andere kant van de wereld te reizen als je in Europa nog duizenden mooie plaatsen niet gezien hebt. Dat kwalitatief onderwijs vaak (bijna) gratis te vinden is. Dat je geen kast van een huis nodig hebt om voldoende ruimte te hebben. Dat investeren in essentie doodsimpel is. En ga zo maar verder.
Naast een beter leven leverde mij dat in relatief korte tijd duizenden en duizenden euro’s op. Enkele jaren later ben ik op een punt gekomen dat ik, ondanks het feit dat ik nog steeds ‘moet’ werken voor geld, er op zoveel vlakken enorm op vooruit gegaan ben. Ik woon samen met mijn vriendin op een eigen boot, kan gerust enkele jaren zonder loon en ben goed op weg om binnen enkele jaren volledig zonder een vast inkomen te kunnen.
Misschien vraag je je af of zo ‘spaarzaam’ omspringen met je geld niet voelt als een enorme opoffering? Is het ook niet een vorm van ‘hard werken’? Een logische vraag die ik vroeger ook zou gesteld hebben. Eigenlijk voelt het allerminst zo aan. Je ziet je leven steeds beter en beter worden en dat maakt dat de aanpassingen die je doet goed aanvoelen. De essentie, waar ik in volgende artikels zeker op terug zal komen, is dat je in onze samenleving zoveel mogelijkheden hebt om te kunnen voldoen aan je menselijke behoeften (groepsgevoel, bescherming, privacy, voeding, erkenning, zelfontplooiing…) zonder op het einde van de maand te moeten wachten op je loon om die volgende rekening te kunnen betalen.
Conclusie: de gemiddelde westerling leeft in financiële afhankelijkheid, vaak omdat hij/zij er van overtuigd is dat het zo hoort. Die gedachte is echt alomtegenwoordig. Financieel vrij worden vraagt dus zeker enige vorm van inzicht en een wil om het anders te doen. Het is, onafhankelijk van de huidige situatie waar je je in bevindt, vaak veel simpeler dan je je voor mogelijk had gehouden.